De Grote Verbouwing

Een spannende tijd achter de rug!

We hebben een spannnende tijd achter de rug; het voortbestaan van onze vereninging hing aan een zijden draadje. Wat was er aan de hand? Ten tijde van het schrijven dit artikel waren we al ruim 40 jaar gehuisvest op de zolder van een openbare telefooncentrale van KPN in Den Haag. Voor ingewijden: telefooncentrale Den Haag-Escamp, binnen KPN verkort weergegeven als Gv-Ecp. Het gebouw heeft naast telecommunicatie nog een andere bijzonder functie: de huisvesting van meerdere personeelsverenigingen zoals biljarten, snooker, tafeltennis, computerclub en fotografie.

Regelmatig worden de gebouwen van KPN geïnspecteerd. Hierdoor werd onder andere vorig jaar eindelijk het dak opgeknapt. We hadden regelmatig last van lekkages waardoor we onze eigen maatregelen moesten nemen om waterschade door overmatig hemelwater te voorkomen. Nadat het dak hersteld was konden we al deze maatregelen verwijderen.
Ook worden regelmatig de brandmelders en brandblusvoorzieningen getest en geïnspecteerd. Plotseling werden we echter geconfronteerd met het feit dat het gebouw een industriëel karakter heeft en er daardoor andere eisen werden gesteld aan de aanwezigheid van het aantal personen in het pand en de benodigde vluchtwegen. Ook onze zolder werd aan een inspectie onderworpen. Bij deze inspectie bleek dat de aanwezig vluchtweg van onze zolder “niet meer van deze tijd was” en niet meer aan de huidige eisen voldoet. Met name gezien het totale oppervlakte van de zolder. In het bijzonder vormden de vier ruimtes achter op de zolder een probleem door het ontbreken van een 2de vluchtweg. Aanscherping van de eisen zou betekenen dat de aanwezige vluchtweg moest worden aangepast. Kosten: € 30.000,- (later werd er zelfs een bedrag van € 100.000,- genoemd). Een bedrag wat door onze vereniging niet op te hoesten is. Pogingen om tot een verdeelsteutel te komen tussen KPN, PVKPN en de vereniging leidde tot niets. We zouden als vereniging alleen voor de kosten moeten opdraaien. En de eis voor aanpassing van de vluchtweg was hard. Indien deze niet werd aangepast, dat had bouwkundig ook nogal wat voeten in aarde, moesten we de zolder verlaten. Nou, dat was wel even een domper na 40 jaar bouwen. Donkere wolken dus boven de zolder, figuurlijk dit keer, want van enige lekkage hebben we na de renovatie van het dak geen last meer gehad.

Maar ons bestuur heeft geen moment ongemoeid gelaten om te lobbyen bij het bestuur van PVKPN. Die heeft uiteindelijk het initiatief genomen om eens advies in te winnen bij de deskundigen; de brandweer van regio Haaglanden. Hoewel het geen formeel advies was heeft het bezoek van de brandweer en haar mening over de zolder en het gebruik door de vereniging toch geholpen in het komen tot een compromis. Als we de vier achterste ruimtes zouden verlaten kon de huidige vluchtweg gehandhaafd blijven en mogen we gebruik blijven maken (van de rest) van de zolder.

Een nieuwe uitdaging

Het verlaten van die vier ruimtes bleek uiteindelijk een enorme uitdaging. De ruimtes werden gebruikt voor:
  • Houtbewerking
  • Werkplaats rijdend materiaal
  • Tuin (opstelplaats voor al ons rijdend materiaal)
  • Magazijn (ruim 40 jaar verzamelen van “bruikbaar materiaal”)
Ter compensatie voor het verlaten van de achterste ruimtes kregen we van KPN de beschikking over een buiten gebruik gestelde toilettengroep op de eerste verdieping. Die konden we inrichten als magazijn. Maar zo eenvoudig lag het niet. De hoeveelheid materiaal wat in ruim 40 jaar was verzameld was enorm. Spullen waarvan we nu denken “wat moeten we hier nog mee”. De afgelopen maanden zijn er extra uren gestoken in het sorteren en afvoeren van overtollig materiaal. Ook hebben een aantal antieke stukken elektrisch gereedschap een andere eigenaar gevonden: een draaibank, kolomboormachine en machine voor het wikkelen van spoelen. En er is een enorme hoeveelheid oud ijzer afgevoerd via een “mannetje” van één van onze leden.
De Tuin moest ook een nieuw plekje krijgen. Na veel puzzelen, meten en overleggen moest uiteindelijk het museum opgeofferd worden en kregen de materieelwerkplaats en Tuin daar hun nieuwe plek. Hieraan wordt op dit moment nog hard gewerkt. De oude Tuin moest eerst worden afgebroken. Maar waar laat je al dat rijdende materieel wat daar staat opgesteld? Inpakken in dozen was ondoenlijk dus is er voor gekozen alles maar op de baan weg te zetten. Met als gevolg dat er nu geen meter meer kan worden gereden. In elk blok, in alle schaduwstations, langs alle perrons van alle stations staan nu treinen. Waar je ook kijkt; treinen. Zolang de nieuwe Tuin niet klaar is kan er niet worden gereden.
De laatste fase van het ontruimen van de achterste ruimtes was het afvoeren van al het hout wat lag opgeslagen in de afdeling houtbewerking. Ook hier is weer gekeken naar wat nog echt bruikbaar was, de rest is dmv een afvalcontainer afgevoerd: oude bureau’s, tafels en stoelen die nog stamden uit de tijd van het staatsbedrijf der PTT. Bruikbaar hout ligt nu opgeslagen in het Damestoilet :-). Het Herentoilet wordt nu gebruikt als opslag voor de voorraad scenery (huisjes, fabrieken, kerken, spoorbruggen enz).
Eind september 2012 volgde er een inspectie door KPN om te controleren of we ons aan de afspraken hadden gehouden. De ruimtes werden op dit moment door ons al niet meer gebruikt. Er rest nog het afvoeren van het laatste hout en overtollig materiaal.

Oud en Nieuw!

Hieronder volgt een korte foto-impressie van de Grote Verbouwing.
De Grote Tuin zoals die was…
en de Kleine Tuin in betere tijden.
Tja, en weg is de Grote Tuin…..
…en weg is de Kleine Tuin.
Maar de nieuwe Tuin is in aanbouw in ons voormalige museum. De sporen links…
…en de sporen rechts. En hier blijft het niet bij. Hierboven komt nog een laag met sporen om al het materieel kwijt te kunnen.
De nieuwe aansluiting van de tuin op de hoofdbaan.
De nieuwe aansluiting gezien vanaf de Tuin. Inmiddels is dit deel grotendeels gereed, compleet met bovenleiding en seinen.
dgvb09_portrait
De trieste aanblik van een ontmantelde werkplaats.
En dit wordt de nieuwe Werkplaats. Nu nog in gebruik als werkbank voor de aanbouw van de nieuwe Tuin.
Het voormalige scenerymagazijn en de werkplaats.
Schroefjes, boutjes, moertjes, wissels, bovenleidingmasten. Noem maar op. Deze zware ladenkasten konden gelukkig op zolder blijven.
Ja, ook dit moet allemaal nog naar beneden. Kom op, nog even doorzetten….
Al het oude hout is verdwenen in de container. Met bloed, zweet en tranen vanaf de zolder naar de binnenplaats gesjouwd door helaas maar een klein groepje vrijwilligers op een warme zaterdag.